Мазкур ўқув қўлланма ўзбек адабиётшунослик илмида энг кам ўрганилган, эътибордан четда қолиб келаётган сўз санъ-аткорларининг ижодий лабораториясига, асарларининг ғоявий ният сифатида юзага келиши ва бадиий талқин хусусиятлари-га бағишланган. ХХ аср ўзбек адабиётининг ёрқин намоёндаларидан ака-демик-адиб Иззат Султоннинг "Алишер Навоий", "Имон", "До-нишманднинг ёшлиги", "Кўрмайин босдим тиканни", "Қақнус", "Ойдин кеча асирлигида", "Янги одамлар" сингари асарлари-нинг бадиий ғоя тариқасида туғилиши ва ёзилишидек сирли-сеҳрли жараёнлар ҳақида, бадиий идрок ва ифода маънола- ри, эстетик қарашлари хусусида. Ўқув қўлланма таниқли адабиётшунос олим Нўъмон Ра-ҳимжоновнинг устоз Иззат Султон билан олиб борган кўп йил-лик мулоқотлари, суҳбатлари, кузатишлари самарасидир. Унинг ифода шакли ҳам ўзига хос. Ҳикоя биринчи шахс номидан олиб борилади. Академик-адиб ўз эътирофи орқали дил қул- фини очади , ижодий дунёси сирларидан воқиф этади. Ўқув қўлланма олий таълим тизими университетлар, пе-дагогика институтлари ҳамда академик лицей ва касб-хунар коллежларининг ўқитувчилари, талабалар учун мўлжалланган.