-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
Adabiyot. Adabiyotshunoslik. Xalq og‘zaki ijodiyoti
-
-
-
Dunyoning ishlari
O`tkir Hoshimovning Dunyoning ishlari qissasini mutolaa qilgan yosh kitobxonlar ma`naviy olami shunga yarasha bo`ladi. Ushbu nashrning o`ziga xos jihatlaridan biri shundaki, bu nashri hozirgi tilining imlo qoidalariga to`liq moslangan shaklda beriladi.
-
Ҳукмдор
Никколо Макиавеллининг «Хукмдор» асари ўрта асрларда яратилган бўлиб, бугунги кунгача сиёсатчилар, жамоат арбоблари, тадк,ик,отчилар ва фалсафага к,изик,увчиларни ўзига жалб к,илади. Ёзувчи ўз давлат тузилиши, уни бошк,ариш тамойиллари, халк,к,а кандай муносабатда булиш х,ак,ида тавсиялар берган ва фикрларини баён этган. Китобда маълум ва машхур шахслар, хукмдорлар, тарихий вок,еалар, давлат арбоблари хаётидан куплаб мисоллар келтирган, шу боис у хамма даврларда узига хос кулланма сифатида урганиб келинган.
-
Қўрқувдан қўрқасизми ёки қўрқув жумбоғ
Биз «қўрқув» сўзининг ўзидан ҳам қўрқамиз, аслида унинг ижобий жиҳатлари бор. Қўрқув ўзига хос табиий жараён бўлиб, инсоннинг дунёқараши, руҳий ҳолати ва билимига кўра ё яшашга халақит қилади, ёки ёрдам беради.
-
Ишқим кўчар юлдузларга.
Ҳасанбой Ғойибнинг шеърлари мавзу, оҳанг, тасвир ва ифода услуби билан ўзига хос жиҳатларга эга. Шеърдан шеърга фикр ва туйғулар тасвирининг ранг - баранг баёни эркин парвоз этар экан шоир руҳий оламини янада ёрқинроқ очиб боради.
-
O`tmishdan ertaklar
O'tmishdan ertaklar o'zbek adabiyotining zabardast vakili bo'lgan Abdulla Qahhor ijodiy merosida muhim o'rin tutadi.
-
Юракнинг маҳзун тунлари
Шеър одам қонида марҳум шоир А.Маҳкам ибораси билан айтганда, «Буюк Парвардигор билан содир бўлган абадий аҳдлашувдан буён яшаб келмоқда», яъни, шеър илк бор руҳлар тарафидан Ҳақ таолонинг «Мен сизнинг Раббингиз эмасманми?» деган хитобига, «Албатта, Сен бизнинг Раббимиздирсан, Сендан бошқа Раббимиз йўқ» деган жавоблари шаклида янграган эди.
-
Чолиқуши
Умумтуркий ва жаҳон адабиётининг баркамол асарларидан бири булган „Чоликуши “ романи яратилганига ҳам салкам 100 йил бўляпти. Забардаст турк адиби Рашод Нури Гунтекин кдламидан йугрилган ушбу фасохатли асарнинг таншуш ёзувчи ва таржимон Мирзакалон Исмоилий томонидан кзилинган узбекча таржимаси хам бир йигит умрини шараф билан яшади. Эндиликда мумтоз таржима обидасининг мазкур наш рида аввалгиларини айнан такрорлаган холда биргина „Қушотаси“ манзили ўрнида Мармар денгизида мавжуд Қушадаси ороли (Кушлар ороли)нинг аслиятдаги туркча номини тиклаш баробарида арзимас услубий тузатишлар киритишга жазм этдик. Ушбу нашр мунис онахонларимиз, дилбар ва дилобар опа-сингилларимиз, умуман, ўзбек китобхонларига манзур бўлади деган умиддамиз.
-
-
ТУРКИЙ СЎЗЛАР ДЕВОНИ (ДЕВОНУ ЛУҒОТИТ ТУРК)
Маълумки, ХI асрда савдо-сотиқ ишлари, ҳунармандчилик аввалги даврларга нисбатан анча тараққий қилган, бир қанча катта шаҳарлар юзага келган бир давр эди. Шунинг учун бу даврда жамият аъзоларининг бир-бирлари билан алоқа ва муносабатлари ҳам анча кучайган эди. Шу туфайли бу давр тили ҳам маълум босқичга кўтарилган, ижтимоий ҳаётда ҳам кўзга кўринарли силжиш юзага келган эди. Бинобарин, бу даврни ҳар томонлама ўрганиш жуда катта аҳамият касб этган эди. Бироқ бу давр тилини, бу даврдаги қабилалар муносабати ва қабилаларнинг тутган мавқеини ўрганиш қанча муҳим бўлса, у шунча мураккаб ва чалкаш эди.
-
Элия
Тўпламдаги қисса ва ҳикояларни ўқир экансиз, тоғликларнинг жасурликлари, меҳнатсеварликлари, гўзал диёрларига, табиатга, жониворларга меҳр-муҳаббатлари, ўзларига хос урф-одатлари моҳирона тасвирланганлигига шоҳид бўласиз.
-
Девону луғотит турк
Ўзбек миллий маданиятининг тобора гуркираб ўсиши миллий маданият тарихини янада чуқурроқ ўрганиш талабини қўяди. Бой маданий меросга эга бўлган ўзбек халқининг тарихида «Девону луғотит турк» асари алоҳида аҳамиятга эгадир. ХІ асрнинг машҳур олими, тилшунос Маҳмуд Қошғарийнинг «Девону луғотит турк» («Туркий сўзлар девони») асари ўз дав ридаги туркий қабилаларнинг луғатини изоҳлашга бағишланади. Маҳмуд Қошғарий сўзларнинг турли маънолари ва маъно оттенкаларини изоҳлаш билан чегараланиб қолмай, турли қабила тиллари ўртасида бўлган характерли фонетик ва морфологик фарқларни ҳам кўрсатиб ўтади. Бу жиҳатдан девон фақат изоҳли луғатгина бўлиб қолмай, ХI аср тилининг фонетика ва грамматикаси ҳамдир.
-
Осмон устуни
Дадахон Нурий "Оышом ыщшиылари", "Боғларда баҳор", "Бегона" каби қиссалар китоби ҳамда қатор ҳикоялар муаллифи. У ҳаётнинг мураккабликларини одамларнинг ўзаро муносабатлари, турмуш можаролари орқали очишга интилади.
-
Bibixonim qissasi
Iste`dodli shoir va yozuvchi Xurshid Davronning ushbu to`plamdan joy olgan hikoya va qissalarida ulug` ajdodlarimiz - sohibqiron Amir Temur, Mirzo Ulug`bek, Alisher Navoiy, Bahouddin Naqshband, Bibixonim, Najmiddin Kubro singari insonlarning haqiqat va adolat tantanasi yo`lidagi kurashlari qalamga olinadi.
-
АГАР ОШИҚЛИГИМ АЙТСАМ
Тушди савдои муҳаббат бошима, Ор этар мардум келурға қошима. Кўб муҳаббат кўйнида қон йиғладим, Етти иқлим ғарқ бўлди ёшима. Сажда айлар зоҳид ул меҳроб аро, Мен қилурман сажда эгма қошима. Қил ҳазар, албатта, жонон, қаҳрдин, Узру зорим сенга бағри тошима. Муҳтасиб тўктурди соқий бодасин, Етмади ақли анинг сирдошима. Кунда юз минг жабр қилсанг, ўргулай, Қўй қараб ғам юкини бардошима. Машраби девонани ҳайрон этиб, Не сабабдин келмадинг бир қошима.
-
То сени топгунимча
Мик автомат панжара тугмасини босди ва Уилл миннатдорчилик сифатида қўлини силкитганча, ташқарига чиқиб кетди. Ҳали қоронғу, момақалдироқ гумбурлаб ётганига қарамай, Марказий Лондон кўчаларида машиналар тиқилиб кетганди. Соат эса эндигина еттидан ўтди. Уилл ёқаларини кўтариб олдида, машина тутиш осонроқ бўладиган чорраҳа сари юриб кетди. Кўчалар намлиги туфайли анча сирпанчиқ, йўл сатҳи турли чироқларни намойиш этарди.
-
Сайланма
Узбек адабиёти тарихи саҳифаларини ўзларининг нодир мерослари билан бойитган ва китобханлар дилидан ўчмас жой олган Алишер Навоий ва мавлоно Лутфий, Бобур ва Машраб, Турди ва Мах мур. Муқимий ва Фурқат каби кўплаб истеъдодли сўз санъаткорлари қаторида Аваз Утар ўғлининг номи ҳам шарафли ўринга эга, XIX асрнинг охири ва асримизнинг бошларида яшаб ижод этган Аваз ўзбек демократик адабиётининг йирик намояндаларидан бири сифатида танилди ва ўз даврида озодлик мотивларини куйловчи асарлари билан шуҳрат қозонди.