Юртимизда Машраб номини билмайдиган ўзбек, шоирнинг дилўртар шеърлари кириб бормаган хонадон, унинг хассос байту мисраларини ёд билмайдиган адабиёт мухлиси топилмаса керак. У том маънодаги халқ шоири бўлиб, барча шеърлари оғиздан-оғизга ўтиб бизгача етиб келган: унинг қўшиққа айланиб, тилга тушмаган, дилдан жой олмаган шеъри йўқ хисоби. Бу кўнгилга яқин исёнкор ва оташин, махзун ва дардли, шўх ва ўйноки, мусиқий ва жарангдор шеърлар ўз-ўзидан йўрғалаб куйга тушиб кетаверади. Шоирнинг оташкадага айланган қалбидан отилиб чиққан ўтли мисраларидан биргина учқун тушган юрак бир умр Машраб шеърларининг ошиғу шайдосига айланади. Ушбу тўпламга унинг энг машхур, энг севимли, энг баркамол ғазалу мустазодлари ҳамда мураббаъ, мухаммас, мусаддас ва мусаббаъларидан намуналар киритилган.