Таниқли адабиётшунос Нўъмон Раҳимжоновнинг кўп йиллик кузатишлари асосида юзага келган мазкур тадқиқот ХХ аср охири -ХХI аср бошлари-истиқлол даври ўзбек шеъриятининг ривожланиш хусусиятларини илк бор назарий умумлаштиришга интилиш самарасидир. Бадиий тафаккур табиатидаги сифат ўзгаришлари, шеърият жанрларининг етакчи тамойиллари, эстетик мезонларнинг янгиланиши, мустақиллик даври поэзияси тарихини яратишда фаоллик кўрсатаётган шоирларнинг бадиий-эстетик изланишлари ижтимоий-тарихий воқелик ҳамда маданий ҳаёт билан боғлиқликда ўрганилади.