Атокуш узбек адиби Мусо Тошмуҳаммад уғли Ойбек XX асрнинг забардаст ижодкорларидан бири эди. У ўз шеърияти, йирик насрий асарлари билан узбек бадиий тафаккурининг ривожига салмоқлй ҳисса қушди, китоблари жаҳоннинг кўплаб тилларида босилиб чикди. Истиьуюлдан сунг адиб ижодига янгича қарашлар ўртага ташлана бошланди. Академик Матёқуб Кушжонов ушбу муъжаз рисоласида қарийб олтмиш йил мобайнида Ойбек ижоди борасида олиб борган илмий кузатишларига қайта назар ташлайди, уз даврида мафкура тазйиқи ёки бошқа сабаблар билан айтилмай қолган янгича фикрла- рини баён этади. Бу фикр-мулоҳазалар Ойбек ижоди ҳали купдан-куп янги тадқиқотлар учун манба булишини кўрсатади.