Фалак ва Ер тинмай айланар экан, инсонлар ҳаёти ҳам роҳат ва машаққат, бойлик ва камбағаллик, саломатлик ва хасталик, хурсандчилик ва маҳзунлик, бир сўз билан айтганда, осудалик ва ташвиш орасида айланаверади. Кимдир ғам-ташвишда яшайди, камбағалликдан, омадсизликдан, қўрқув ва умидсизликдан қийналиб, "тушкунликка тўла осойишта ҳаёт кечиради". Ундай кишилар келажакларига қўл силтаб, ўз орзу-умидларини ўтмишга ғарқ қиладилар, фаол яшашдан тўхтаб, шунчаки кун кечира бошлайдилар. Бошқа бир киши эса: инсон ким бўлса ҳам, бу дунёда машаққат тортиши бор, "Ҳақиқатан, инсон машаққатга яратилган" (Балад сураси, 4-оят)ини қалбига жо қилиб соғлом турмуш тарзи эвазига осудаликда яшайди. Ундай кишилар оқилона, бой-бадавлат ва бахтли ҳаёт кечирадилар.