Амударё тўлқинлари қирғоққа куч билан урилади. Улар соҳил тупроқларини ялайдилар, юлғунлар томирини яланғочлайдилар. Сал туриб заминдан ажралган дарахт сувга ағдарилади. Оқим уни олиб кетади. Тўлқинлар яна ўз ишида давом этади, яна қирғоққа ёпишади, яна янги-янги ниҳоллар, шохлар, томир ёйган ажриқларни ўз қаърига тортади. Бу жараён йиллаб давом этади. Дарё шарққа сурилиб боради. У шаҳарларни ютади, далаларни торайтиради, муттасил ўз йўналишини ўзгартира, боради. Дарё ўлқинларининг ҳаракати тарих оқимидек бетўхтов, шафқатсиз ва қатъий.