Bu voqealarga bir qiz sabab bo'ldi. Qizning ismi Muqad-das edi... Men u bilan birinchi marta institutda, kirish imti-honlari bo'yicha ximiyadan o'tkazilayotgan so'nggi konsul-tatsiya paytida tanishdim, yo'q, tanishdim desam noto'g'ri bo'lardi, shunchaki ikki og'izgina gaplashish baxtiga muyas-sar bo'ldim... O'sha voqeadan bir kun oldin men zavoddan otpuskaga chiqqandim. Otpuskam imtihon paytiga to'g'ri kelishini bil-gan oyim bilan o'gay otam: „Institutga imtihon topshirib ko'r, kira olsang, yaxshi, kira olmasang sendan nima ketadi?" deb anchadan beri qistab yurishardi. Men imtihon topshirib tole-yimni sinab ko'rishga qarshi bo'lmasam ham: „Bu gap zavod-dagi do'stlarimning qulog'iga chalinsa: „Bir yil ishlamasdan tuyog'ini shiqillatib qoldi-ya deb kulishmasmikin?" degan andishalarga borib, ikkilanib yurardim.