Тарихда шундай шахслар бўладики, уларнинг аҳамияти бир ва ё бир неча халқ рамкасидан, бир ва ё бир неча мамлакат доирасидан ташқарига чиқади, дунёвий аҳамият касб эгади, умумбашарий бўлиб қолади. Гарчи улар ҳар нарсадан олдин ўз элу юртларининг фарзанди ва фаҳри бўлсалар-да, лекин шу билан бирга бошқаларнннг ҳам улкан хизматкори ва ифтихори бўлиш шарафига муяссар бўладилар. Алишер Навоий ана шундай шахслардандир. Қуёш қораймас, олтин зангламас, деидилар. «Хамса» қуёш ҳам эмас, олтин ҳам эмас, лекин у ҳам на қорайишни ва на-да зангланишни билади.