Тарих, У йиллар, асрлар оша ўз давомига - бизга ва бизлардан кейингиларга нигоҳ ташлайди. Унинг нигоҳи - эли учун жонфидолар, эли учун сўзфидолар, Лекни биз ҳаммавақт ҳам унинг кўзларига тик қарай олмаймиз. Сабаби, Қутайба, Чингизхон, қолаверса, ўзимиз ёндирган китобларнинг шуълаворлигидир, Поён Равшановнинг мақолалари ўша улуғ гулханга нигоҳ ташламоқ учун бир уриниш бўлса, Муҳаммаджон Имомназаров Амир Хусрав Деҳлавийнинг ижоди ҳақидаги ўйлари ҳамда достонларининг мухтасар мазмуни билан ўқувчиларни ошно қилади, Буюк Алишер Навоийнинг «Ҳай ратул-аброр», «Лисонут-тайр» асарларидаги фалсафий-дидактик мушоҳадалариинг табиати ҳақидаги мулоҳазалар Олимжон жўраси қаламига мансубдир.