Unilibrary. Oliy ta'lim muassasalarining yagona elektron kutubxona axborot tizimi.

Sarvqomat dilbarim

Chingiz Aytmatov qissalarida inson va qadriyat ulugligi yonma-yon qoyiladi. Yozuvchi qancha ruhiyat tahliliga kirib borsa, shuncha ajdodlar merosiga e’tibor qaratadi. Shuning uchun ham uning asarlarida inson qismati orqali ruhiyat va qadriyat tushunchasi zimdan kurash olib boradi. Bu jihat sizga taqdim etilayotgan uch gozal qissada ham aks ettirilgan.

Жудолик диёри

Менинг суюкли холаваччам, пакана пари - эндиликда ўзгир Мирзо Мақсудга тегсин. Менким, Хинд мулкида яшаб туриб, ҳали турк диёри, хали Кашмир сари учгувчи хуббил етим акангиз Султонмуроддан деб билгайсиз.

Жудолик диёри

Жудолик диёри» асарида ўтган аср ўрталарида халқимиз бошига тушган оғир жудоликлар, синовлар, ўзбек халқининг буюк бардоши, энг машаққатли дамларда хам ўзлигини сақлаб қола олгани самимият билан тасвирланган.

Ёлғиз яшаб бўлмайди

Бир қарашда инсон тафаккури юксалиб, оламшумул ихтиролар қилинмоқда. Сунъий йўлдошлар олис сайёраларга учирилмоқда. Миллион йил аввал содир бўлган воқеа- ҳодисаларнинг тафсилотлари ўрганилаётир. Аммо шу ютуқлар билан бирга она-заминни, унда умргузаронлик қилаётган одамзод наслини, ер, сув ва ҳавони асраб қолиш билан боғлиқ жиддий муаммолар ҳам пайдо бўлаётир. Биров қурган иморатни биров бузиб ётибди. Табиий захираларга бой минтақаларни тасарруфга олиш, инсон эркинлиги, демократия ниқоби остида ўзга бир турмуш тарзини ўзга бир турмуш тарзига мажбуран сингдириш истаги кучаймоқда.

Соясини йўқотган одам

Бир куни чўзма лағмон еб ўтирган эдим, ўзимча шундан кўраман, бирдан оёққўлим бўшашиб, бошим бўм-бўш бўлиб, ичим хувиллаб кетди. Атиги бир-икки сония, ўзимни йўқотдиму дарров ўзимга қайтдим. Бошқача тушунтирсам, туппа-тузук, ҳамма қатори ростмана одам туйқусдан ўз мазмунини йўқотиб, яна қайтиб топгандек ғалати аҳволга учрадим, ростдан, бирдан мазмуним чиқиб кетиб, яна қайтгандек бўлди. Шу ҳолат лағмоннинг чилвирини қошиққа ўраб, оғзимга олиб боргунча давом этди.

Ҳикматлар

Аҳмад Яссавий туркий тасаввуф шеъриятининг атоқли вакили. У «Девони ҳикмат» асари билан жаҳоннинг бир неча мамлакатларида маълум ва машҳур бўлган. Бобораҳим Машраб ғазалларидан бирида «Руҳи жоним аршға етди мен ўзим осмониман», деган эди. Шу маънода Яссавий Машрабга ўхшаш шоирларнинг раҳнамоларидан, юксак Руҳ донишманди, унинг руҳий олами мураккаб ва зиддиятли бўлиб, булар ижодиётида бутун теранлиги билан акс этгандир. Мана шунинг учун Яссавий ҳикматлари ўқувчиларга ҳар хил таъсир кўрсатади, ҳар кимда ўзича мулоҳазалар уйготади.

Ҳикматлар куллиёти

Аҳмад Яссавий туркий дунёнинг энг машҳур ва марказий сиймоларидандир. У илк тариқат асосчиси ва тасаввуф шеърияти асосчиси сифатида туркий халқларнинг диний, ахлоқий, ирфоний ва маънавий ҳаётига кучли таъсир кўрсатган. Алломанинг ҳаётлигидаёқ кенг тарқалган Яссавийлик тариқати ва ҳикматнавислик анъанаси, айниқса Ўрта Осиёда ХХ аср бошларига қадар изчил давом этиб келган.

Тамерлан: Завоеватель мира

Каким же был Тамерлан - сложный, неоднозначный человек, .чье' имя навеки вошло в исторические хроники? На этот вопрос пытается ответить ученый 11 журналист Джастин Мороции.

Садоқат чашмаси

Бу сатрлар бундан ўттиз йил муқаддам битилган. Унинг муаллифи ўша пайтда Тошкент Давлат университети (ҳозирги Ўзбекистон Миллий университе ти) журналистика факультетининг биринчи курсида таҳсил олаётган, икки йил аввал «Мактаб боғи» деган шеъри билан «Гулхан» журналининг «Ватаним, болалигим» танловида ғолиб чиқиб оғизга тушган, «Артек» оромгоҳига йўлланма олишга муяссар бўлган ёш иқтидорли шоир Аҳмад Тошхўжаев Аҳмад Хўжа эди.

Азалий ишқ

Ошиқ ва маъшуқаларнинг севги достонлари доимо барча минтақаларда ранг-баранг кўринишларда мадҳ этилган. Улар ҳақида битилган поэтик ва прозаик асарлар, агар улар чинакам инсоний туйғуларни ифодалаган бўлсалар, турли авлодлар, турли халқларнинг маънавий мулки бўлганликлари ҳақиқат.

Ватан ягонадир

Азиз китобхон! Шоира ушбу тўпламидан жой олган Ватан, юракнинг мангу баҳори- муҳаббат изтироблари, шикаста кўнгил соғинчларига тўла ажойиб шеърларини сизга ҳавола этади.

O'gay ona

Quyoshni bahorning boshi va kuzning adog'ida har qachongidan ko'ra qattiqroq, ko'proq suyushimizni ta'kidlashga hojat bo'lmasa kerak. Odamlar ilk bahor kuyoshini askarlikdan qaytgan o'g'lini yoki g'urbatga uzatilgan, ya'ni uzoqqa kelin bo'lib tushgan qizini kutib olgan otaona kabi qarshilaydilar. Kuzgi quyosh esa bamisoli bayram ta'tilida kelgan mehmon loaqal yana bir kunga qolishi istalgan suyukli farzand... U bulutlar bag'ridan boqishi bilan bog'chalarga, supalarga, ayvonlarga, derazalar tubiga ko'rpachalar solinadi, suhbatlar kurilib, tikish-bichish singari qo'l yumushlariga kirishiladi. Aprelning boshlarida, ikki qavvatli uy derazasi oldida o'tirib ham ip yumaloqlagan, hamda to'r parda uzra tushayotgan oqshomni kuzatayotgan ikki ayol aslida ko'pdan orziqib kutganlari quyosh nurlari bois shu yerda o'tirardilar.

Сўнгги тўфон

Аҳмад Лутфи Қозончи аввалги асарларида бўлгани сингари «Сўнгги тўфон» романида ҳам мактаб ўқувчиси Ҳасан ва унинг муштипар онасининг бошидан кечирганлари орқали Аллоҳ ҳар бир бандасига ҳамиша мехрибон эканлигини таъкидлайди. Жабрдийда онанинг, бегуноҳ боланинг илтижоси изсиз кетмаслиги Лутфуллоҳ амакининг уларга бе- миннат мурувват кўрсатиши орқали гавдалантиради. «Сўнгги тўфон» рамзий-мажозий маънони англатади. Романда Турсунга ўхшаган ёвуз, меҳрсиз кимсалар ҳар бир хонадон учун, жамият учун бамисоли тўфон дейилади.

AZIZIM

Unter-ofitser bo'lib yurgan chog'laridagidek qaddini g'oz tutgan g'oyatda xushqomat bu odam u yoq-bu yog'ini tuzatgan bo'ldi, odati bo'yicha mo'ylovini azamatlarcha burab qo'ydi-da, zalda orqayinroq o'tirib qolgan xo'randalarga bir chimirilib qaradi, uning qarashlari o'lja poylagan qirg'iyniki kabi o'tkir, ko'rkam qaddi-qomatiga mos edi.

АСҚАРТОҒ ТОМОНЛАРДА

Тонгда уйғонаман, бутун борликни маҳв этиб, лак-лак, минг-минг туман қўшиндай бостириб келаётган музаффар, устивор нурлар деразадан ёпирилиб киради, кўнглимга бир яхши, қудратли режалар қўйилади, сакраб туриб шу ишларни бошлаб юборай дейман, ҳозир, мана, ҳозир туряпман, турдим, деб шайланиб ётавераман, тонг тамом отади, бутун атроф ёришади, офтоб ҳам ёйилиб, нурлари ҳам бояги устивор маъносини йўқотади, ҳали ҳам ётган бўламан, бир маҳал энди ётишга имкон йўқлигидан, шуурсиз ҳолда кўрпадан чикаман, ҳеч нарсани ўйламай кийинаман, бирдан турмуш ташвишларига ўраламан, руҳим сўлишиб, кўчага чикаман.

Tugmachagul

Уни кўрдим. Бекатда, йўк, бекатнинг орқасидаги дўкон олдида. Дўконнинг у ёғида АЁҚШ бўлар эди, бензин олай деб тўхтасам, бузилиб кетибди, машинамга кайтиб энди ўтираман деганимда у чикиб қолди. Аввалига нимасидир кўзимга иссиқ босилди, нимасидир кадрдон, кейин менга бир караб, кошини сал чимирган эди, шу замони танидим. Ҳа, ўша эски кошлардан ҳам нимадир колган. Айтанча, сўғин билдим, сувоғи мармар увок шу дўкон ҳам ўзиники экан. Харидор йўк, ичкарида зикланиб, ҳаво олай деб чикканда мен бориб колибман. Тугри келганини! Бўлмаса, ким билади, яна қанча кўришмас эдик. Кўрсам деб юрганимга кўп йиллар бўлиб кетган.