Unilibrary. Oliy ta'lim muassasalarining yagona elektron kutubxona axborot tizimi.

Ҳад

Истеъдодли шоир Исмоил Тўхтамишевни шеърият мухлисларига таништиришга эҳтиёж бўлмаса кераж. У шеърий тўпламлари, достонлари ва кўшицлари билан китобхонлар қалбини аллаҳачон забт этган.

САБЪАИ САЙЁР (НАСРИЙ БАЁНИ БИЛАН)

Осмон сен туфайли сайр этувчи, ер эса осойишта, фалакдаги Баҳром ғазабнок, Зуҳранинг Дилороми эса, чанг ча- лувчидир. Сен даҳрнинг бунёдини килаётганингда кўк самони етти гумбаз билан яратдинг. Яратувчилигинг туфайли бу етти осмонўпар қасрлар вужудга келиб, улар юлдуз гавҳар- лари билан безанди. Етти қасрда етти донишманд сенинг ҳикматларинг тўғрисида афсоналар айтмоқдалар. Бу етти афсонанинг барчаси дилбанд бўлиб, улар бир-бирларига ўхшамайди. Етти гумбазнинг ранги кўк бўлгани билан етти афсона турли-туман ранглар билан безатилган. Сен етти фалакни баланд айлаш билан бирга бу қоронғу марказни паст қилдинг. Булар етти фалак эмас, балки етти лагандир, ҳар бирининг ичида нур таратувчи шам бор.

Asrga tatigulik kun

Yozuvchi Chingiz Aytmatov barcha asarlarida bo`gani kabi, m azkur asarida ham o ‘z usul-an’anasiga sodiq holda m uayyan hayotiy voqealar tasvirini rivoyatlar fonida tasvirlaganki, asam i o'qiganim izda, hayot tunnush tasviri qayerdan boshlanadi-yu, hayratom uz taxayyul ram zlari, fantastika qayerda tugashini bilmay qo`lamiz.

Минг бир кеча

Ертак халқ оғзаки ижодидан бенихоя мухим тарбиявий ўрин тутган қўшиқ ва лапарлар мақол ва маталар каби кўхна адабий жанирлардан биридир.

Сўнгги нидо

Аллоҳга беҳисоб шукрлар бўлсинким, мана йигирма олти йилдирки, Ватан озодлиги — мустақиллик неъматидан бахраманд бўлиб, тинч ва фаровон ҳаётда яшаб келмокдамиз.

Менинг Умрим

Ихтиёр Ризо бугунги узбек шеъриятида ўз ўрнига эга бўлган шоирларимиздан бири — дир. Бу китобга шоирнинг истиқлол даврида ёзган асарлари жамланган.

Ulug`bek xazinasi

Vaqt tun yarmidan oshgan. Rasadxona teran sukutda. Odatdagiday, kechasi samoviy holatlami kuzatib o ‘tirgan mavlono Alouddin Ali ibn Muhammad Qushchi bir payt vujudida xiyol noxushlik sezib, o ‘midan turdi.

Лайли ва Мажнун

Эй ақлға фоизи маоний, Боқийсену борча халқ фоний. Эй элга адам бақони айлаб, Зотингға фанони фони айлаб, Эй илмингта ғайб сирри маълум, Мавжудсен, ўзга борча маъдум. Эй йўқ қилибон адамни будунг, Йўклуғни адам қилиб вужудунг. Эй ҳуснни дилпазир қилғон, Эл кўнглин анга асир қилғон. Эй ҳуснға айлаганни шайдо, Мажнунлуғ ила қилиб ҳувайдо, Эй ишқ ўтин айлаган жаҳонсўз, Ҳар бир шарарини хонумонсўз, Эй ўртаб ул ўтқа хонумонлар, Не хону не монки, жисму жонлар, Эй кимники айлабон париваш, Мажнун анга юз асири ғамкаш, Эй кимни қилиб париға Мажнун,

Снайпер

Хисор тогларига р ш анча барвацт келди. Кечаси бошлаган изгирину эрталаб даммаёкни ^оплаган цор Зардоба цишлогининг адолисини дам шошириб к;уйди

To‘maris

Ajdodlarimizning bosqinchilarga qarshi mardonavor kurashlari bir necha ming yillar oldin mag‘rib va mashriqda afsonalarga aylangan, ular haqida ko‘plab asarlar yozilgan.

«ЛАЙЛИ ВА МАЖНУН» (Насрий баён)

Сўз гавҳари васфидаким, «гавҳар» сўзи унинг олдида томчи сувдек бўлур бу ҳақда бир неча сўз юритмоқ, яна Ганжа ҳокими таърифидаким, Қорун ганжи унинг -«Панж ганжи» қошида бузуқ вайронадек кўринур - ганж сочмоқ; ва яна ҳинд сеҳргарлариким, уларнинг олдида кашмир жодулари ип эша олмаслар — унинг гавҳари ипига тизмоқ ва ўз назмининг чурук риштасин ва узуқ торин ҳам уларга уламоқ ҳали бору мавжуд эмас бир замонда яратилишнинг илк шабадаси вужуд сари кира бошлагач, ҳамма нарса шунда бор бўлди. Инсоф билан назар ташлаган ҳар бир киши бу сўзни англар эди-ю, лекин нутқнинг ўзи йўқ эди.

Конверт одам

Таникди ижодкор Ашу рал и Журасвнинг мазкур тупламидан >фин олган «Конверт-одам» фельетонкиссасида собик ш5фо замонида булиб утган гаройиб воксалар, куз к>фиб. кулок эшитмаган галати хангомалар тилга олинади

Meshpolvon Jangga otlandi

Agar kishi el-yurtni loaqal o'z tug'ishganlarini yura-yurakdan yaxshi ko'ra olsa,ularni deb katta qahramonlikni ko'rsatish bemalol qo'lidan keladi.

Танбур

Жамол Сирожиддинов шеърларида халқона оҳангдорлик инсон руҳи кечинмалари билан уйғунлашиб сувратланади. Шоир ўз шеърларида бугунимиз, эртамиз ҳамда ўтмишимизга жонкуярлик билан муносабатда бўлади, унинг сурур ва туйғуларини ўз сози билан куйлашга интилади.

ҲАЙРАТУЛ-АБРОР

Алишер Навоий Низомий Ганжавий ва Хусрав Деҳлавий «Хамса»ларига бир бутун, яхлит асар сифатида каради, ўзбек тилида турли мавзуларда мустакил достонлар эмас, балки бир- бирини ғоявий-бадиий жиҳатдан маълум даражада тўлдирадиган, яхлит бир асар деб ҳисобланиши ва «Хамса» деб аталиши шарт бўлган достонлар мажмуасини яратишни ўз олдига мақсад қилиб қўйди. Бунга қадар Навоий ўз лирик шеърлари билан танилган - «Бадоеъул- бидоя» ва «Наводирун-ниҳоя» девонларининг муаллифи сифатида машҳур эди. Навоий 42 ёшида «Хамса»нинг биринчи достони «Ҳайратул-аброр»ни ёзишга киришди ва шу йилиёк уни тугаллаб, «Фарҳод ва Ширин» достонини бошлади. 1484 йилнинг бошларида «Фарҳод ва Ширин», шу йилнинг февраль-март ойларида «Лайли ва Мажнун», баҳор ва ёз ойларида «Сабъан сайёр», 1485 йилнинг ўрталарида «Садди Искандарий» достонлари қўлдан чиқди. Яъни «Хамса» достонлари устида Навоий ҳаммаси бўлиб икки йил машаққат чекди.

Ёшлигим тонгида сени учратдим 2-китоб

Нега мунча сочларинг оппок,?»ҳар курган да қиласан таъна,ҳар кўрганда термулиб узоқ Дейсан яна.